Laatst betrapte ik mezelf erop dat voor mij m'n telefoon
echt veel meer is dan alleen een ding waarmee je in noodsituaties kunt bellen.
Ik ben er (nog) niet helemaal zeker van of ik de enige ben die dit onderstaande
allemaal heeft of dat ik gewoon gek ben ( goeie kans hoor ) In ieder
geval: ik wilde mijn telefoon even bedanken.
1. Het is een sociaal redmiddel. Als ik in het openbaar
ben zonder vrienden en ik zit heel eenzaam te wachten, pak ik snel mijn
telefoon. Even doen alsof je aan het appen bent ofzo. Echt heel gênant maar
niemand ziet wát ik doe op die telefoon, maar ze denken tenminste biet dat ik
een eenzame heks ben.
2. Het is een anti-angst wapen. Dit gênante volgende
verhaal is me eens overkomen: ik zat op de fiets, 's middags rond 5 uur. Er was
elemaal niemand op de weg behalve een groepje oudere jongens. Ze zatenge
schreeuwen en waren volgens mij niet helemaal nuchter meer dus ik pakte mijn
telefoon en dee ALSOF ik aan het telefoneren was. 'Hoi! Ja hoi! Met mij. Ja,
daar belde ikdus over ... '. Zoiets. Het gaf me echt een goed gevoel, de telefoon aan m'n oor. Veilig enzo
3. Het is dat ding wat je altijd een gespreksonderwerp
geeft. Als er even een gekke stilte valt tussen jou en iemand die je vaag kent,
zeg je bijvoorbeeld: 'hee heb je nou een nieuwe telefoon?' Of: 'leuk hoesje!
Waar heb je die vandaan? Oh ja dat ken ik!'
Thank you.
XOXO
herken jij dit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten